Racismo no sentido literal do termo

Non se pode permanecer impasibles ante a difamación, o insulto, o menosprezo a un pobo; en definitiva, ao racismo.
Su Señoría Rosa Díez, deputada no Parlamento Español -esa mesma a que se lle enche a boca falando de liberdades, de que se se conculcan dereitos individuais por aquí e por aló-, vén de utilizar por segunda, e ata por terceira vez, o termo “gallego” como descalificativo para alguén. A primeira vez fai poucos meses para facelo sobre Feijoo, a segunda e a terceira vez esta mesma semana no transcurso dunha entrevista. Esta reincidencia, que rebenta, pois, o anecdótico, amosa que esta señora ten arraigado na súa persoa a concepción de “gallego” como algo pexorativo, que non pode ser máis, nun esquema de lóxica, que o froito a súa vez dunha visión negativa dos galegos.
Cando se interiorizan visións pexorativas e de inferiodade sobre un colectivo incórrese en racismo. A mesma visión pexorativa que levou aos negros a segregación nos EUA ou ao apartheid en Sudáfrica; aos xudeos, ciganos e comunistas ao campo de concentración na Alemaña Nazi; á masacre do pobo Palestino por parte dos sionistas xudeus. Mais non fai falla a agresión física para ser racista. Basta unha visión negativa sobre un colectivo para tratalos como inferiores. “Aos negros hai que respectalos… pero non sería quen de que a miña filla/fillo teña como parella a unha/un negra/negro”. Cantas veces!
En racismo é no que incorre Rosa Díez cando utiliza o termo “gallego” para desprestixiar e insultar aos demais. O cal da boa mostra da visión españolista-chovinista que roza o nazismo (no sentido racista do termo, concretemos) desta señora.
Non abondando co bochornoso espectáculo da entrevista, o colmo do asunto xa foi que a sua formación, UPyD, e ela mesma sen pediren desculpas polas declaracións sacasen un comunicado dicindo que non se podían sacar de contexto as declaracións, porque se trataba dunha entrevista informal. Pero vamos a ver: queren ademais de tomarnos por parvos que actuemos como tales e non reaccionemos pedindo dignidade e respecto?
O que non se pode é pedir que estas cousas tan graves se pasen por alto, xa que son unha mostra de denostación, menosprezo e racismo cara o pobo galego co agravante de utilización reiterada do noso xentilicio para a descalificación pública. A señora Díez se tan pulcra e correcta se cre que dimita dunha vez, xa que non esta lixitimada para cobrar un soldo público, como deputada, que lle pagamos todas e todos (incluídos os “gallegos”), e a súa formación política, UpyD, que pida inmediatas desculpas públicas e sancione e cese nas súas responsabilidades a esta señora. Con que cara vai andar agora predicando liberdade nalgures?
Esperpéntico tamén segue a ser que a Real Academia Española conceda ao termo “gallego” as acepcións de tatexo e tonto. Dende logo son aldraxes intolerables por racistas.

Publicado o 27/03/2010

Pablo Santomé Souto
Responsábel Comarcal de Galiza Nova