A oposición do PP en Silleda

Hai partidos,especialmente,coma o Partido Popular en Galicia,que cren que as campañas electorais son coma as do César. Por iso asimilan mal a derrota,a cal vén acompañada normalmente de abandonos e pequenas trifulcas.

Non será o BNG de Silleda quen lle teña que dicir ao señor Pin como ten que facer oposición, e menos neste momento, pero sí recordarlle ao seu partido e aos silledenses,a actitude responsable que veu monstrando o Bloque dende o ano 1995 en que comenzou a formar parte da corporación silledense.

O labor de oposición do BNG,sempre foi responsable,fiel aos seus ideais.Un labor,non sempre fácil,pero sí moi gratificante,de achega aos veciños e aos seus problemas,de aportar e elaborar propostas,para conformar entre todos un concello mellor. Incluso desde a oposición municipal o BNG foi quen de conseguir que en Silleda se ampliase o Polígono ou se costruíse a Galescola. O que demostra que a oposción serve para ser costrutivos, e tamén traballadores, pois as dúas cousas non se contraponen.

Un labor,o do BNG,de equipo,onde todos traballaron e seguen a participar,dende os militantes ata os simpatizantes,respectando os resultados electorais.Un labor,incluso,alabada,por tódolos equipos de goberno.

Por iso,dende o BNG de Silleda,queremos recordarlle aos concelleiros do PP,que este concello está formado por 13 edís,que prometeron ou xuraron ,asumir tódalas obrigas do seu cargo,tanto no goberno coma na oposición,sendo a principal responsabilidade: velar polo ben e mellorar a vida dos e das silledenses.

Tania Cornado Molina

Militante do BNG

Nº 2 da candidatura do BNG ás eleccións municipais de 2011

O USO PÚBLICO DO MOSTEIRO DE CARBOEIRO

Teño que saír á palestra para dar luz sobre informacións que poden resultar equívocas ou dar lugar a más interpretacións sobre o uso do Mosteiro de Carboeiro.

Primeiramente direi que desde a Concellaría de Cultura, Educación e Turismo que eu goberno en Silleda, temos moi claro que o uso de Carboeiro debe ser sempre enfocado ao visitante, o estudoso, o turista e a súa xestion sempre debe ter unha titoria pública con base exacta na cultura, a educación e o turismo, e amais, que garanta a participación cidadá. E xa comento que en breve farei presentación dun proxecto que concibe Carboeiro como un monumento integral do románico e a época monacal no noso País.

Hai anos cando se coñecera aquel proxecto de Turismo da Xunta gobernada polo PP de convertelo nunha hospedaria -desbotado simplemente por cuestións da escasa capacidade das dependencias, isto é, que resultaba pouco negocio para privatizar o uso-, eu mesmo e tamén desde o BNG foramos dos primeiros en criticar a exclusivización privada dun ben monumental público, xoia patrimonial do románico galego. Mais non se debe confundir unha hospedaria coa actividade aberta no cenobio.

Desde hai anos teñense celebrado no Mosteiro concertos (eu mesmo organicei conxuntamente con asociacións do Concello e a comarca os Encontros de Musica tradcional que teñen sede alí desde o ano 2001 e son referente na revitalización da nosa cultura de raíz), teatro, conferencias, casamentos civís e relixiosos, misas, xuntanzas...a diferenza entre isto e a hospedaria ou calquera utilización que crebe coa posibilidade da visita do viaxeiro e que posúen un aproveitamento libre e social. A utilización "privada" no Mosteiro sempre foi posíbel, segue a selo e serao, sempre e cando cumpra con varias cuestións: a fundamental, o permiso do órgano municipal competente, a súa función social (esta pode ser turística, cultural, e mesmo reverter economicamente na zona), a sensibilidade patrimonial e a dinamización cultural do evento, e sobre todo, que o uso do mosteiro nunca supoña que no tempo de exclusivice para uns poucos, que era o camiño que levaba a hospedaria, e presisamente non se colleu agora.

Carboeiro ten 1000 anos e deberá acadar como Galiza outras 1000 esplendorosas primaveras máis ao servizo PÚBLICO dos trasdezaos e a humanidade, con racionalidade na sua difusión, e especial atencion, dedicación, cariño e respecto.

Matias R. da Torre

Portavoz do BNG e Concelleiro de Cultura en Silleda

DOS LOCALISMOS E A INVIDENCIA POLÍTICA I

Vou aproveitar este artigo para puntualizar varias cuestións referentes á resposta dada por varios políticos locais e comarcais no tocante á situación da Semana Verde, o localismo que pregoan algúns e a cegueira na politíca que posúen outros.

1.- Gobernando o PP construíuse o Recinto da Semana Verde - Feira internacional de Galiza, no que se investiron miles de millóns de pesetas para convertelo en internacional, o único internacional, apostar por un escaparate nos anos noventa e para o século XXI de presente e de futuro para os galegos e as galegas. Era esta unha aposta para desonvolver cos tempos un mercado feiral, empresarial, industrial.Que llo pregunte Crespo (ao cal se lle ve a veta localista lanzando o órdago de que quedemos co recinto para Silleda, xa que e o que faria el no caso de Lalín), pois que llo pregunte, repito, ao señor Fraga, ao exconselleiro de industria Juan Fernandez, a pesar das pexas que sempre se puxeron para este recinto en Silleda desde certos políticos lalinenses (entre os que se incluirá o Alcalde de Lalín).

2.- Pouco a pouco o PP, como partido que só atende e fai favores, foi dotando cidades e vilas galegas de chiringuitos para convertelos en novos recintos que acabaron todos competindo entre si. Grande responsabilidade esa de por uns votiños ir desagregando a visión comercial que teñen todas as sociedades modernas. Unha cousa é favorecer un mercado feiral interno e outra distinta é promover recintos que combaten entre si por un mercado semellante. Que llo pregunten a moitos expositores galegos que tiñan que ir paseando polo país de feira en feira para quedar ben con todos, cando o seu mercado era moito mais produtivo fóra de Galiza por se encontrar con auténticas feiras profesionais, onde podían optar a facer negocio e non gastar os cartos por gastalos. Non só chegando cos numerosísimos recintos feirais para diversificar os esforzos, mandaron construír a cidade da cultura, altamente produtiva para as arcas da Xunta e o peto dos galegos e as galegas. Iso é xestión, alta xestión!

3. O PP permitiu todos os dispendios habidos e por haber sen poñer couto á anterior xestión da Semana Verde, aínda que ai tamén se viu moi acompañado por Méndez Romeu prececesor de Rueda no cargo de Presidente do Padroado da Semana Verde e campión das irrresponsabilidades, con promesa sobre promesa nunca concretadas. Entre o PP e o PSOE acabaron coa Semana Verde, porque nunca tiveron visión de Pais para ela. Nunca. E seguen sen tela.

4. Do BNG direi que é ben coñecido por todos aqueles que non teñan cortedade ou cegueira na visión, que nunca ocupou a Presidencia do Padroado da Fundación, mais sendo socio do goberno da Xunta co PSOE traballou a reo por ela, ou quen salvou a última edición da Semana Verde do goberno bipartito? So hai que mirar para a especial preocupación que poñen agora as consellarías de Industria e Medio Rural pola Semana Verde, pois iso e nada é o mesmo. Pola contra, quen leva a voz cantante segue a ser o Conselleiro da Presidencia, que non ten relación con sector. E de aí un dos grandes problemas da Semana Verde. Quen a rexe e tutotiza non ten responsabilidade directa co sector.

5. Podería falar moito e longo da Semana Verde, da súa historia e do seu presente, e non só como silledense e persoa que medrou con ela e a súa evolución, como cidadán que contempla a involución á que a conduciron, senón que como galego que cre que a Xunta de Galiza non pode tomar decisións de presunto aforro que só benefiecien ao final aos grandes grupos empresariais e faga que esmoreza todo o que non significa encher os petos de uns cantos, no prexuízo das grandes maiorias. Que algo polo que se apostou inicialmente non tivese a xestión política e profesional adecuada, non significa que a teñamos que afogar. E este á o caso da Fundación Semana Verde, a cal xestiona o maior recinto de Galiza, ao que lle teremos que dar contidos e non só pensar non que produce e deixa de producir para o peto da adminitración autonómica.

6. A Paula direille como lle dixen na Xunta de Goberno (a cal non está para render contas das posicións políticas de cada grupo, e si da xestion que se fai no Concello e só no Concello), que o Concello ten que tomar cartas neste asunto e vainas tomar queira ou non, e que eu son o portavoz municipal do BNG, non o secretario do PSOE en Silleda, e que o pacto de goberno non se pon en causa por tratar temas que afecten globalmente a Silleda (por certo, ben puido ter consultado os portavoces dos grupos municipais antes de ir á xuntanza do Padroado a tratar o tema que icluirá finalmente a proposta de inicio do ERE). Aínda que o Concello non teña o poder para decidir, si o ten para influir. Que non todos pensamos igual e temos liberdade para expresalo cando e onde queiramos, que iso e a democracia. E por iso a miña responsabilidade e a do BNG con Silleda e con Galiza. Nós non miramos só para o noso embigo. Finalmente, sobre a construción do edificio ese en Lalín, que lle pregute a Maril e a Crespo. Eles saben máis ca nós.

7.- Á asociacion feiral e tamén a representante dos silledenses no Padroado (a Alcaldesa), só lles repito de novo que o seu voto que non foi o axeitado. Non tiñan nin a informacion nin as garantías suficientes de que se cumpriran todos os tempos e explicacións precisas para iniciar este proceso proposto para os despedimentos como para dar o si no padroado.

7.- Por último, mais non menos importante, a Pin advírtolle que se deixe de esbardallar e se poña a traballar dunha vez como líder que é da oposición, e isto non o conclúo eu, é cousa dos seus votantes que xa temen como van ter que cabiar outra vez de cabeza, porque este non se lles move, e cando o fai é para non dicir nada relevante. Mais que faga as súas declaracións sobre a situación da Semana Verde, da que aínda non dixo nada de nada.

Eu son trasdezao e galego, preocupame a miña terra, o meu país, as súas xentes e o seu traballo. Penso no porvir de Galiza e non miro para outros intereses que non sexan os do noso benestar, o colectivo, e dentro disto entra a Fundación Semana Verde. Os que me criticaron e que tanto saber ao parcer dela , trátena co respecto e a preocupacion que non tiveron ate agora.. E logo sigan pregoando polas cactro esquinas o neolibralismo e as súas verdades e bondades absolutas, pois xa vemos o resultado do mesmo. E iso non é demagoxia, é unha realidade.

Matías Rodriguez da Torre.

Concelleiro de Silleda

PARA QUE REMATE ESTA VERGONZA

Hai memoria

Dise que o ser humano é o único animal capaz de tropezar dúas veces ca mesma pedra. A vida cotiá está chea de exemplos que así o demostran. Moitas veces isto ocórrenos por non recordar ou esquecer intencionadamente aquelas situacións xa vividas e das cales poderiamos aprender. Por iso é importante de cando en cando por ao día a nosa memoria colectiva como sociedade. O pasado 16 de abril os xornais daban conta do acto de presentación da candidatura popular en Silleda; e algún deles citaba declaracións do candidato a alcaldía que diante do auditorio afirmaba sen ningún pudor que votar á esquerda era un suicidio económico. Cada un é libre de afirmar o que queira, vaia por diante o meu respecto polo conxunto de ideoloxías existentes en Silleda; mais non deixa de ser curioso, e mesmo cómico, que os responsables do partido político que durante anos endebedaron este Concello sexan os que nos veñan dar leccións de despilfarro. Non se trata de cousa duns poucos cartos, falamos de millóns de euros que se gastaron sen estar orzamentados, facturas que aparecen nos caixóns do Concello asinadas por alcaldes populares e das que agora todos os veciños nos temos que facer cargo. Gastos a nome do Concello que aínda non foron xustificados. Débedas interminables que hipotecan o noso futuro e polas cales aínda vemos a comerciantes de Silleda achegarse periodicamente ante o Concello para reclamar o seu pago. Esa é a crúa realidade da que son responsables e polas que deben pedir explicacións a algúns dos seus compañeiros de lista. Non poden lavar as mans e pretender que os os habitantes de Silleda fagamos «táboa rasa» como se aquí non tivera pasado nada. Ofrecen caras novas e un «equipo con criterio» pero detrás desas bonitas palabras algúns vemos máis do mesmo. Son os mesmos lobos con pel de cordeiro. Nós, as xentes de esquerda, ofrecemos alternativas a este modelo. Comecemos por reducir os gastos correntes e poñamos a todo o persoal a traballar, facilitemos o asentamento de emprendedores no noso Concello, dinamicemos os mercados agrícolas e gandeiros de Silleda. Aproveitemos as nosasComo di o lema popular: «Silleda quere», vaia se quere pero un cambio de verdade. O cambio pasa polos que apostamos por este Concello e polas súas xentes, non polos que durante anos e anos nos levaron ao abismo no que estamos. Só agardo que a cidadanía de Silleda o 22 de maio non tropece unha vez máis coa mesma pedra. Merece un futuro mellor. potencialidades ambientais e paisaxísticas para potenciar o turismo. Vamos, todo o que ata agora non se fixo.
Xerardo Díaz.
Vice-responsábel do BNG de Silleda

Concello anticrise

Quero compartir convosco unha idea que nos anda a moitos de esquerdas a fedellar na cabeza porque non comungamos con máis do mesmo, cun sistema que aperta e abafa até afogar. Para min, para as persoas da esquerda real, a saída, ou cando menos o asentamento dunhas bases para ir saíndo da crise, pasan por construír outro modelo de sociedade diferente que se basee na xente, na economía real, na do día a día, na aposta pola economía produtiva, que defenda e desenvolva traballos dignos, estábeis, a que está cos comerciantes, co pequeno empresario, cos autónomos, auténticos motores do auto-emprego. Renegamos desa figura mítica, referente social en moitos casos, dos magnates que lles marcan as condicións aos gobernos, deses que se din empresarios e a súa única empresa é amasar diñeiro para acabar cos demais. Apostamos pola corresponsabilidade, pola alianza entre as clases populares e os sectores produtivos.

Dicimos isto nun Concello (como no meu caso é o de Silleda) e nunha comarca onde o salario medio está pouco por enriba dos 800 euros mensuais, onde comprobamos que o desmantelamento do sector primario (o lácteo, a agricultura) foi practicamente un feito, onde o futuro do comercio se complica. Isto é produto das máis duras condicións impostas polos grandes centros de negocios que promocionan a economía especulativa, a que non é real e se impón á produtiva, a que representamos a maioría. Esa economía especulativa foise interiorizando á forza, forzada e promocionada polo capital financeiro, a grande farsa de facer castelos no aire que significa “ese diñeiro inventado que é o da banca”. Ese que anda no aire e só se ve cando non se precisa, porque logo cando realmente fai falla, todo son pegas para conseguilo.

Mais hai persoas que estamos aquí para dicirvos que ten que haber unha alternativa. Unha alternativa que, por exemplo en Silleda, protexa os nosos autónomos, traballadores e traballadoras desenvolvendo un Plan Xeral de Ordenación Municipal, que permita novos asentamentos en áreas empresariais, que permita que a nosa cidadanía poida fixar a habitabilidade na súa terra rural, sen a necesidade de ter que mercar vivenda nas Vilas forzosamente a prezos máis caros. Unha alternativa que a nivel municipal pase porque o Concello sexa un dinamizador autenticamente prestador de servizos, de asesoramento e formación profesional e empresarial.

Como vedes, tamén no Trasdeza se pode intervir para tentar atallar a crise. Unha crise económica que, se ben é universal, tamén se fomenta desde a realidade social máis próxima, pois todo o mundo é consciente dos momentos que estamos a vivir. Non existe unha receita máxica, mais esta pasa por cambiar os hábitos de consumo, por apostar polo noso, por cambiar o capitalismo polo nacionalismo, por un cambio real dos gobernos que nos fornezan de políticas que favorezan a nosa economía produtiva. Repito: a dos traballadores, a dos gandeiros, a dos autónomos e comerciantes, e non a dos puramente especuladores co capital.

Matías R. da Torre

Concelleiro do BNG en Silleda

De noite, noitebús!

Ao longo desta semana milleiros de mozos e mozas galegos puidemos observar como ían desaparecendo as rutas de “Noitebús”. Unha iniciativa pioneira no país que fora posta en marcha polo anterior goberno e que facilitaba os desprazamentos nocturnos aos lugares de lecer.

A súa gran importancia residía non só no feito de que permitía o acceso á mocidade rural e do interior galego ao ocio, senón que o facía garantindo a seguridade e polo tanto diminuíndo a siniestralidade; un factor clave nunha comarca como a nosa na que nos últimos anos temos perdido a algúns veciños da man das estradas.

De nada serviron os chamamentos feitos por numerosas organizacións xuvenís, as mocións aprobadas por diversos concellos con gobernos de múltiples e variadas ideoloxías (incluído o de Silleda a instancias do BNG) ou os milleiros de sinaturas entregadas no Parlamento galego esixindo unha rectificación. A política antisocial da Xunta volvíase facer visible para recortar unha vez máis, e xa levamos unhas cantas, benestar á cidadanía.

Así, desaparecían os cartos adicados a subvencionar este servizo, que supoñía un custo anual semellante ao investido pola Xunta na visita do Papa; servizo que era usado por uns 400,000 usuarios cada ano.

Botándolle unha ollada ao programa electoral do PP para as pasadas eleccións á Xunta tentei descubrir se esta actuación respondía ao “compromiso” alí adquirido coa cidadanía. Mais que sorpresa levei ao descubrir que ao longo das 326 páxinas do mesmo a palabra “xuventude” só se mencionaba en tres ocasións. O grave é que en todo o programa non existe ningún epígrafe adicado aos problemas da mocidade galega, nin a analizar a súa situación, nin a proporlle solucións.

Pretendo dende a miña humilde posición facer un chamamento á reflexión á cidadanía e actuar como altofalante dunha mocidade farta de ver como se tenta criminalizar o noso tempo de lecer. A culpa ao parecer é da xuventude por querer divertirse e non da Xunta por eliminar as axudas. Este é o “delito” que nos queren facer cargar á mocidade.

Mais neste, como noutros moitos temas, existe unha alternativa. O BNG dende as concellerías de xuventude está a desenvolver programas de lecer nocturno alternativo. É o caso de “Noitenova” na Coruña ou “Noites Abertas” en Pontevedra que pretenden acadar unha maior implicación e dinamización dos mozos e mozas en actividades lúdico-festivas de carácter saudable.

Esperemos que algún día a “xuventude” forme parte das políticas de todos os Concellos, da Xunta e do conxunto de organizacións políticas. Por sorte, na mentres, quédanos unha alternativa!

Xerardo Díaz Casal

Militante de Galiza Nova