Resultaría reiterado repararmos aquí, en por que Galiza é una nación. Éo por historia, éo por economía, éo por cultura e por folclore, éo por idiosincrasia. É unha realidade total en si mesma. Galiza é obxectivamente unha nación en tódolos seus elementos constitutivos. Máis aínda así, hai quen segue sen telo claro.
Afirmaba rotundamente Castelao que “se aínda somos galegos é por obra e graza do idioma”. Velaquí a proba irrefutable de que a nación galega existe: o idioma galego; o noso único e xenuíno idioma. Non resulta, pois, preciso comernos libros de historia rebuscando un pasado glorioso, autónomo política e economicamente, para xustificar a nosa existencia como tal e os nosos ancellos. Podemos descubrir a nación galega cunha ollada de presente. Témolo todo; mais sobre todo, temos o idioma. A lingua galega é a obra máis sublime que puidemos ter creado como colectividade, e a que mellor nos define como tal. Recolle a totalidade do noso ser, o que fomos, o que somos. Naceu do latín ao igual que o español, o catalán, o francés ou o italiano. E ata é a lingua nai do Portugués. Podemos e debemos coñecer outras linguas, máis na propia Terra estas outras nunca recollerán tan ben como a nosa todo o noso universo.
Dicía o pasado domingo, nun artigo, un coñecido escritor, que o que nos falta a “Galicia” é conciencia nacional. Eu quedaríame con conciencia a secas. Aínda así notaremos que parece haber un consenso en chamarlle País. Ata o mesmísimo Feijoo. O que non é entendible, é como coincidindo en que o somos, non se asume a defensa dos dereitos que nos corresponde exercer. Caben dúas explicacións. Ou se é un cínico e un farsante, ou hai una covardía suicida.
Nunha data como a de hoxe, a nosa ollada como galegas e galegos non pode ser outra, mais que unha ollada de futuro. Para nós, o día da nosa patria, o Día da Patria Galega é, ante todo, un día de manifestación da increbable vontade de sermos e de gañarmos o noso porvir. O porvir roubado. Non vivimos nunha Terra pobre, somos conscientes que non. Máis cal é a explicación de que a nosa economía non estea plenamente desenvolta? Cal é a explicación de que a nosa lingua e a nosa cultura estean relegadas? De onde nos vén esa falla de conciencia nacional? Da imposta dependencia económica e política de Madrid. Que está na nosa man? A forza necesaria para dotármonos da plena capacidade de decidirmos como queremos estar no Estado español e no mundo.
Pablo Santomé Souto
Responsable Comarcal de Galiza Nova
Sem comentários:
Enviar um comentário
Opina e participa.